Kampot, 1 maart 2012
Na een lange werkweek in de verzengende Aziatische hitte even een weekend uitblazen in de koele berglucht. Dat was het doel van het Bokor Hill Station vlakbij het Cambodjaanse stadje Kampot. In 1921 startten de Franse kolonialen met de bouw van het resort. Maar in de jaren zeventig werd het ze te veel en vluchtten de Fransen voor het regime van Pol Pot.
Decennialang werd het Hill Station aan haar lot overgelaten. De grassen groeiden door de spleten en kieren van de huizen, de mistwolken maakten de muren vochtig zodat er een dikke laag roodachtig mos op kon groeien. Een enkeling die de tocht naar het hooggelegen gebied waagde, liet er zijn afval achter.
Want dat je er niet zomaar kwam, bleek wel uit onze tocht naar het Bokor Hill Station. Althans, uit de verhalen van onze gids. Waar hij nu met zijn personenbusje de asfaltweg naar boven nam, moest hij nog maar een paar jaar geleden met de scooter, toerist achterop. Urenlang werd er over een hobbelige weg naar boven gereden, met slechts de wind en de mist die je vergezelden naar het spookstadje.
Eenmaal boven bewonder je het prachtige uitzicht, maar bovenal de adembenemende verlaten gebouwen. Ik stap een van de ruimtes in, deuren zijn er immers niet meer. Door de ramen kijk je niet langer uit over de vallei, maar over de hoog gewoekerde begroeiing. In de met rood mos overgroeide muren zijn namen gekerfd, met hartjes hier en daar. Ik kijk in een spiegel, waar ooit een Française haar rode lippenstift moet hebben bijgewerkt.
Maar dan word ik opgeschrikt door gebrom, gehei, rumoer. Ik bevind me weer in het heden. Niet langer is het Bokor Hill Station een spookstadje. Niet langer zijn de verlaten villa’s en het kerkje verlaten. Nu worden ze bevolkt door honderden bouwvakkers. Honderden bouwvakkers die voor 6 dollar per dag een megagroot casino neer moeten zetten. En de hotels moeten bouwen waar de bezoekers van dat casino moeten slapen. Zelf leven ze in de voorheen verlaten Franse gebouwen, tenminste, voor die paar uur per dag dat ze niet hoeven te werken.
Een tiende van het Bokor National Park is opgekocht voor dit project. De gids neemt ons mee naar het ‘Masterplan’, een gebouw dat speciaal voor de maquette is neergezet. Een enorme maquette van bergachtig groen oase is bezaaid met boompjes, maar bovenal met gebouwen: verschillende hotels, het casino, een kabelbaan, golfbaan… Toeristen lopen er ontzet rond. De gids lacht. Hij heeft er een weg aan te danken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten